Inpakken en wegwezen, USA here we come!

04:00 in de ochtend ging de wekker en dus tijd om op te staan. Snel douchen en wat eten. Hebben we alles, ja we hebben alles ingepakt. Met Tanja en taxi-keistad hebben we rond 05:30 afgesproken. Gelukkig kwamen ze mooi op tijd en na een fijne taxi rit zijn we goed op Schiphol aangekomen. Na het inchecken van de ruimbagage hebben we afscheid genomen van Tanja, ook al moest dit snel want Henkie had Douane stress. Gelukkig bleek dit achteraf maximaal 5 minuten te hebben geduurd.

Na de douane kregen we toch best trek en gelukkig had Tanja lekkere broodjes verzorgd dus we gingen zitten bij de Starbucks met een bakkie koffie en aten een lekker broodje kaas. Na het eten en drinken moest er uiteraard nog even elektronisch gerookt worden. Door de damp heen zag ik Henkie voor het raam staan met een soort van gebarentaal dat we moesten opschieten. Zoals ik Henk ken zit hij dan in de stress en is bang dat het vliegtuig vertrekt zonder dat hij aan boord is. Nog even een bezoek brengen aan het toilet en daarna gingen we richting Gate 8 om in te stappen. We zijn exact om 9:50 Nederlandse tijd vertrokken richting San Francisco.

Na ongeveer twee uur kregen we een lekkere Bella Italia maaltijd voor geschoven en hebben onze buikjes gevuld met dit lekkere gerecht. Nooit zo lekker gegeten in het vliegtuig. De Russische man naast Henk zat ons al jaloers aan te kijken aangezien hij het moest doen met een bakje rijst, taaie kipsaté en een toetje. We hebben overigens zo moeten lachen om deze man want na zijn eten sliep hij weer direct en heeft bijna alleen maar met zijn ogen dicht in het vliegtuig gezeten.

Na uren afwisselen van zitten, staan en slapen werd er omgeroepen dat links van ons de Golden Gate Bridge te zien was. Dit betekende dat we waren aangekomen in San Francisco. Na een vrij rustige landing dacht Martin, zo nu kan ik snel elektrisch roken maar niets was minder waar en konden we in een super lange rij staan voor de Douane of te wel U.S Customs and Border Protection. Tijdens onze check werd ons een hoop gevraagd, ze vonden het in eerste instantie vreemd dat wij twee maanden vakantie gingen vieren in de states. Gelukkig waren dit vragen die wij vooraf al beantwoord hadden tijdens het aanmelden van de ESTA bij Homeland Security. Uiteindelijk waren we door alle checks en poortjes en konden we richting de Exit van het vliegveld.

Eenmaal buiten aangekomen zochten we de plek waar we de auto konden ophalen en dit was in eerste instantie niet direct vindbaar. Gelukkig stonden wat instructies op onze "auto ophaal voucher" dat we met een zogenaamde Air-train naar de plek toe konden waar de autoverhuurbedrijven gevestigd zaten. We mochten uit zes auto's kiezen en hebben de meest luxe en mooiste auto uitgekozen.

Nadat we het vliegveld hadden verlaten begonnen we aan onze eerste momenten op de Amerikaanse wegen en snelwegen richting het eerste hotel. Helemaal vlekkeloos ging dit natuurlijk niet en zijn eerst richting San Jose gereden. Na een aantal mijl besloten we toch even van de snelweg af te gaan en konden we parkeren op een groot parkeerterrein. Toch maar even opzoek naar de kaart en het adres van het hotel aangezien deze waren verstopt in de koffers en we deze dus niet bij de hand hadden… slim!

Toevallig zagen we een agent in zijn auto zitten en deze man verwelkomde ons in de states met een lach op zijn gezicht, met de gedachten, och daar heb je er weer twee uit Holland :D.. Na het vragen van de weg gingen we weer op pad en per ongeluk namen we de verkeerde afslag waardoor we weer terug reden naar het vliegveld, shit, shit, shit… Jaaaa we missen toch wel navigatie haha. We hadden juist geen navigatie genomen omdat het toch vrij duur was voor 56 dagen en dachten dat we wel genoeg hadden met offline kaarten die we op mijn iPhone hebben staan. Afijn, nadat we voor de tweede keer bij het vliegveld waren aangekomen zijn we weer rechtsom gekeerd richting San Jose en hebben goed gekeken op de offline kaart, het hotel bleek toch veel verder weg te liggen dan we in we in eerste instantie gedacht hadden. Weer op de snelweg zag ik ineens iets bekends Holiday Inn. Yessss, toen hadden we even wat vreugdekreten en zongen we dat we het hadden gevonden.

Aangekomen bij het hotel en we de koffers hadden uitgeladen en ingecheckt liepen we naar onze kamer om eerst even te ploffen op onze net opgemaakte bedden. Hèhè, wat een reis. Na wat spullen te hebben uit gepakt moesten we nog even een soort van parkeer kaart op het dashboard leggen van de auto. Toen kwam het probleem dat na het op slot doen van de auto de deuren wel dicht zaten maar de kofferbak nog steeds openging en dus niet op slot zat. Het stressniveau wat net een beetje was gedaald zat alweer tot maximale proporties en dachten o nee he, hebben wij dat weer. Wat gaan we doen… weer helemaal terug naar het vliegveld??? We waren al zo gesloopt van de reis en eigenlijk blij dat we even konden gaan liggen. Pa ook in de stress maar dacht laten we even op internet gaan zoeken naar artikelen… we zullen toch niet de eerste zijn met dit probleem bij een Nissan Sentra SV??? Gelukkig vond ik een artikel dat je niet te dicht met je autosleutels bij de kofferbak moest gaan staan. Pa zij kom op we gaan dit even uit proberen. Ik had Pa de sleutels gegeven en is toen wat verder weg gaan staan, je raad het al de kofferbak bleef gesloten. Dit een aantal keer getest te hebben of het daadwerkelijk zo was gleed de stress gelukkig weer van onze schouders en konden we maar één ding tegen elkaar zeggen. Nu gaan we even een paar flesjes koud bier halen om deze overwinning te vieren.

S ‘avonds hebben we lekker in het hotel wat gegeten en zijn na het douchen direct in bed gekropen want we konden niet meer, helemaal gesloopt waren we. De volgende ochtend hebben we de route uitgestippeld voor de volgende stop en hebben daarna een lekker "stevig" ontbijt genomen en daarna een warme douche. Rond 10:30 zijn we uit gecheckt op weg naar Mariposa, richting de Sierra Nevada.

Bekijk hier de foto's
Bekijk de video